ఆంధ్రభారతి - తాళ్లపాక అన్నమాచార్య కీర్తనలు - నేల మిన్ను నొక్కటైన నీబంటు వొక్క- - తాళ్ళపాక అన్నమాచార్య - అన్నమయ్య పెదతిరుమలాచార్య చిన్నతిరుమలాచార్య చినతిరుమలాచార్య అన్నమయ్య కీర్తనలు సంకీర్తనలు

అధ్యాత్మ సంకీర్తన
రేకు: 11-3
సంపుటము: 1-69

తాళ్లపాక అన్నమాచార్య

రాగము: గౌళ

నేల మిన్ను నొక్కటైన నీబంటు వొక్క- వేలనే యక్షునిఁ దెగవేసెఁగా నీ బంటు	॥నేల॥
ఉంగరమెగరవేసి యుదధిలోఁ బడకుండ నింగికిఁ జెయిచాఁచె నీబంటు ^[1]చంగున జలధిదాఁటి జంబుమాలి నిలమీఁద కుంగఁదొక్కి పదములఁ గుమ్మెఁగా నీబంటు	॥నేల॥
వెట్టగా రావణు రొమ్ము విరుగఁ జేతనే గుద్దె నిట్టతాడువంటివాఁడు నీబంటు దిట్టయై మందులకొండ తేజమున నడురేయి పట్టపగలుగఁ దెచ్చె బాపురే నీబంటు	॥నేల॥
అలర నన్నియుఁ జేసి అజుని పట్టానకు నిలుచున్నాఁ డదివో నీబంటు బలువేంకటేశ ఈ ^[2]పవననందనుఁడు కలిగి లోకములెల్లఁ గాచెఁగా నీబంటు	॥నేల॥

^[1] ‘చంగన’ అని రేకు.

^[2] పెదరేకు 2 పాఠము- నీపవన.