ఆదిమపూరుషుఁ డచ్యుతుఁ డచలుఁ డనంతుం [2]డమలుఁడు ఆదేవుఁ డీతఁడేపో హరి వేంకటవిభుఁడు	॥ఆదిమ॥
ఏకార్ణవమై ఉదకము లేచిన బ్రహ్మాండములోఁ బైకొని యుండఁగ నొక వటపత్రములోపలను చేకొని పవళింపుచు నొక శిశువై వడిఁ దేలాడిన శ్రీకాంతుఁ డీతఁడేపో శ్రీవేంకటవిభుఁడు	॥ఆదిమ॥
అరుదుగ బలిమద మడఁపఁగ నాకసమంటిన రూపము సరగున భూమంతయు నొక చరణంబున గొలచి పరగిన పాదాంగుటమున బ్రహ్మాండము నగిలించిన పరమాత్ముఁ డీతఁడేపో పతి శ్రీవేంకటవిభుఁడు	॥ఆదిమ॥
క్షీరపయోనిధి లోపల శేషుఁడు పర్యంకముగా ధారుణియును సిరియునుఁ బాదము లొత్తఁగను[3] చేరువఁ దను బ్రహ్మాదులు సేవింపఁగఁ జెలుఁవొందెడి[4] నారాయణుఁ డీతఁడే వున్నత వేంకటవిభుఁడు	॥ఆదిమ॥

---

^[1] పెద్దరేకులో దీని రాగము సామంతము.

^[2] ‘అనంతుఁ డమలుఁడు’ అని రేకు.

^[3] నిడురేకు 11- పాదంబులు గుద్దగను.

^[4] నిడురేకు 11- వెలుఁగొందెడి.